Wie runt deze moeder? Meisjes natuurlijk, maar laten we de bijen niet vergeten! Volgens de laatste 'buzz' bestuiven bijen bijna driekwart van de planten die 90% van het voedsel in de wereld produceren (!), maar onze voorouders realiseerden zich al hoe essentieel deze magische gouden wezens zijn voor ons voortbestaan. Er zijn altijd bijengodinnen geweest; wulpse Anatolische idolen met bijenkorfvormige tiara's en pittige hindoeïstische honinggodinnen met een giftige angel. Toch aanbad niemand ze zo veel als de oude Grieken die een cultus van bijengodinnen, nimfen en priesteressen hadden - een hele 'korf'! - allemaal met dezelfde naam: Melissa.

Toen Gaia, moeder Aarde zelf, een drietal bijennimfen vroeg om voor haar kleinzoon Zeus te zorgen, gaven de 'Melissae' hem liefdevol veel honing, ook wel bekend als 'vloeibaar goud'. Zodra hij koning van de goden werd, beloonde Zeus de nimfen door de kleur van bijen te veranderen in helder goud. Wat een perfecte kleur voor deze koninklijke wezens! Ik stel me de bijenkoningin voor in haar rol als boodschapper, gedrapeerd in zwierige gouden gewaden, druk heen en weer zoemend tussen de goden en de mensheid. Ze brengt ons het zoete geschenk van de hemel (honing), en draagt ​​onze wereldse zorgen terug naar de goden. Oh, wat luisteren de goden graag naar Melissa met haar honingglanzende lippen! Verrukt eren ze haar met de gave van dans. En daar gaat de Bijenkoningin, wiebelend door de lucht in een gezwollen wolk van stuifmeel! (Tot op de dag van vandaag zijn honingbijen de enige insecten die via dans met elkaar communiceren).