'Koningin van de Noordpoolexpedities' en 'de Vrouwelijke Robinson Crusoe' werd ze genoemd, maar het enige dat alleenstaande moeder Ada Blackjack (1898 -1983) ooit wilde, was wat geld om voor haar zieke zoon te zorgen. In de steek gelaten door haar gewelddadige echtgenoot Jack Blackjack, vertrok de Inuit-naaister in 1921 naar Wrangel Island, een verlaten gebied in Noord-Siberië, om zich aan te sluiten bij een volledig mannelijke Arctische expeditie (vier mannen en een kat). Ada was toen 23 jaar oud, verlegen en klein – nauwelijks anderhalve meter lang – en lijdend aan een verlammende angst voor ijsberen. Maar in het Noordpoolgebied is het hebben van de juiste winteruitrusting een zaak van leven of dood, en hoewel Ada geen overlevingsvaardigheden had, waren haar naaitalenten ongeëvenaard. Tegen de tijd dat er bijna twee jaar later een reddingsschip aan de horizon zou verschijnen, stond Ada te wachten als enige overlevende van de expeditie, mager maar rechtopstaand in een majestueuze rendierparka die ze zelf had gestikt. De verlegen naaister uit Alaska was een Arctische heldin geworden. Wat was er gebeurd? Toen de temperatuur daalde tot -48°C en de rantsoenen opraakten, gingen drie leden van de expeditie op een missie om voedsel en hulp te zoeken, waarbij Ada achterbleef om voor het vierde lid te zorgen dat bedlegerig was en uiteindelijk stierf aan scheurbuik. De mannen kwamen nooit meer terug, en Ada werd gedwongen een beroep te doen op haar vindingrijkheid. Ze leerde zichzelf jagen op vogels en poolvossen. Ze bouwde een boot van dierenhuiden, zeildoek en drijfhout. Ja, Ada timmerde zelfs een verhoogd platform om ijsberen te spotten (niet langer verlamd door angst, bleef ze desalniettemin geobsedeerd door deze bijzondere wezens). Met alleen een kat als gezelschap had Ada haar kracht omarmd en belichaamde ze een van onze favoriete uitspraken van een van onze favoriete beren, Winnie the Pooh:

'You’re braver than you believe, and stronger than you seem, and smarter than you think.'