Martin Garrix, Don Diablo, Yellow Claw, Sam Feldt, Lucas & Steve, namen uit de muziekindustrie die je waarschijnlijk kent. Ontmoet de power babe achter de schermen: Jasja Heijboer, eigenaar van Ace Agency in Amsterdam. Als internationaal boekingsmanager vertegenwoordigt Jasja de toonaangevende DJs in de elektronische muziek, ze zorgt ervoor dat alles geregeld en georganiseerd is voor hun optredens over heel de wereld. De muziekindustrie staat nog steeds bekend als grotendeels gedomineerd door mannen, maar Jasja is één van de vrouwen die overtuigend haar plek erin opeist. Let’s find out how she owns her spots!

De muziekindustrie staat bekend als gedomineerd door mannen, maar in een eerder interview voor Ushuaïa gaf je aan dat je hier pas bij stil stond toen iemand anders het benoemde. Is jouw visie van de industrie sindsdien veranderd?

Om als DJ succesvol te worden is een van de belangrijkste assets dat je goede producties (muziek) aflevert, dus dat je naast DJ een goede producer bent. Producers zijn op dit moment nog voornamelijk mannen. Ik kan er niet de vinger op leggen waarom het aandeel vrouwen daarin nog steeds klein is, je zou zeggen dat iedereen met goede software op een zolderkamer dezelfde kans heeft om zich te ontwikkelen tot producer, of je nou man of vrouw bent. Het zou kunnen dat het tijd nodig heeft en dat wanneer jonge meiden (meer) succesvolle vrouwelijke DJ’s zien, zij zich misschien ook gaan verdiepen in het produceren van muziek en hoe je dat pad kunt bewandelen. Achter de schermen is het aandeel vrouwen wel hoger, en voor mijn gevoel neemt dit ook nog toe.

En hoe verhoudt Ace Agency, jouw bedrijf, zich tot deze oordelen?

Toen ik Ace Agency begon had ik bijna alleen maar vrouwen in dienst. Ik zocht naar bepaalde kwaliteiten zoals gedetailleerd werken, je goed kunnen inleven in de artiest en daar vanuit gevoel op kunnen anticiperen. Ik vond toen die kwaliteiten net iets sneller terug in vrouwen dan in mannen. Tegenwoordig is de vrouw/man verdeling binnen Ace 50-50 verdeeld, wat heel goed werkt voor de dynamiek binnen het team. Ook in de hogere functies binnen het bedrijf is het ongeveer 50-50 verdeeld tussen mannen en vrouwen.

Voordat je Ace Agency meer dan 15 jaar geleden begon heb je bij verschillende bedrijven gewerkt waaronder TMF. Vind je dat de muziekindustrie is veranderd sinds je erin bent gaan werken?

Dat is lastig met elkaar te vergelijken, TMF was met name gericht op de Nederlandse markt en ik opereer nu op de internationale markt. Daarin houd ik wel rekening met verschillende culturen; iedere cultuur heeft een andere aanpak nodig om een deal te sluiten. Ieder individu is uniek in hoe hij aansluiting zoekt bij de (internationale) klant, en dat is naar mijn mening en ervaring niet man of vrouw gerelateerd.

Veel vrouwen dromen ervan om een bedrijf op te bouwen en te runnen zoals jij dat doet. Hoe voelt het dat er zo naar je opgekeken wordt?

Ik heb niet echt het gevoel dat er naar me opgekeken wordt, ik ben daar ook niet echt mee bezig. In deze tijden lijkt het belangrijker hoeveel followers je hebt op Instagram dan of je een succesvolle business neerzet- overigens is het goed onderhouden van een Instagram account ook hard werken. Ik heb wel in Amerika een aantal keer meegemaakt dat jonge vrouwen om handtekeningen kwamen vragen, als succesvolle vrouw sta je daar toch wat meer op een voetstuk. Ik vond het wel grappig maar voelde me er ook best ongemakkelijk bij. Zelf handel ik liever een beetje onder de radar, maar ik vind het belangrijk dat vrouwen elkaar blijven helpen, ook door elkaars succes te erkennen en bekrachtigen.

De entertainmentindustrie is hard geraakt door de COVID-19 pandemie, maar jij houdt je staande. Wat heeft deze periode je geleerd? Welk advies zou je iemand anders geven die voor zulke uitdagingen komt te staan?

Het is belangrijk om je te focussen op je team, om alles in deze rare periode draaiende te houden maar ook iedereen gemotiveerd te houden. Ace heeft in deze periode nog steeds heel veel werk gehad omdat gecancelde shows continu verplaatst worden en daarna nogmaals verplaatst. Voor mijn medewerkers is het natuurlijk best wel demotiverend om zoveel werk te doen voor een eindproduct (de show) dat uiteindelijk niet tastbaar is. De enige manier om daar doorheen te komen is door goed met elkaar te blijven praten en er af en toe maar eens een goede grap over te maken. Elke volgende dag is dan weer een nieuwe dag. Het advies wat ik zou geven: laat je niet uit het veld slaan, blijf relativeren en zorg dat je altijd een klein spaarpotje hebt. Dat geeft veel vrijheid.

Ieder jaar wordt de DJ Mag top 100 lijst gemaakt, welke wordt gezien als de internationale graadmeter voor DJ’s in de elektronische muziek. De lijst krijgt al jaren kritiek wegens een gebrek aan diversiteit; welke rol vind jij dat de muziekindustrie speelt om hier verandering in aan te brengen?

Zoals eerder genoemd is het in deze tijden belangrijk om succesvol te zijn met je eigen muziek, wil je als DJ een prominente plek in de lijst krijgen. Naar mijn mening ligt het niet aan DJ Mag dat er relatief weinig vrouwen in de lijst staan; ik denk dat producerende vrouwen nog volop in ontwikkeling zijn. Ik merk dat er vanuit de festivalorganisaties steeds meer oog komt voor vrouwelijke acts in de line-up en ik denk zeker dat het publiek dat ook toejuicht.

De muziekindustrie lijkt een pittige wereld, waarin je jezelf moet bewijzen om succesvol te worden. Hoe heb jij het zelfvertrouwen opgebouwd om te komen waar je nu bent?

Ik weet niet of zelfvertrouwen de formule is. Ik denk het volgen van je innerlijke kompas, ondanks dat je soms nog niet helemaal genoeg zelfvertrouwen hebt, de formule is. Zelfvertrouwen kan trouwens ook een valkuil zijn. Dicht bij jezelf blijven is denk ik de meest efficiënte weg naar een succesvolle carriere, of je nou man of vrouw bent. Ik ben overigens nooit zo bewust bezig geweest met het verschil tussen mannen en vrouwen in business. Ik denk dat dit onder andere te maken heeft met mijn opvoeding. Ik kan me niets herinneren uit mijn jeugd qua specifiek meisjes speelgoed, jurkjes of roze spullen. Technische lego kan ik me dan weer wel herinneren, en mijn straat die vol was met voetballende jongens. Mijn ouders hebben typische rolbevestigende meisjesdingen heel erg bewust weggelaten uit mijn jeugd. Ik denk dat ik mede daardoor nooit bewust ben geweest van een “glazen plafond” voor vrouwen. Soms is het ook fijn om ergens niet van bewust te zijn, dan heeft het ook niet je aandacht. Ik denk dat me dat geholpen heeft. Ik vind dat er veel waarheid zit in de bekende quote: “Here’s to strong women; may we know them. May we be them. May we raise them”, en ik denk dat de laatste zin daarvan veruit de belangrijkste is.

Volg Jasja op Instagram om op de hoogte te blijven van haar leven als Queen of Ace Agency!