Ben je klaar om de mouwen op te stropen en te gaan zweten? Om vies te worden in de grond? Voor vrouwen is het woord 'tuin' altijd een werkwoord geweest. We zitten er niet alleen in, het is iets wat we doen. Door te bevoorraden sinds het begin van de mensheid – door fruit en bessen te verzamelen, eetbare planten te identificeren – ontwikkelden we de buitengewone visie, verfijnde motorische vaardigheden en oog voor detail die nodig zijn om met succes ons eigen voedsel te verbouwen. Geen wonder dat vrouwen worden beschouwd als de uitvinders van de landbouw, terwijl in alle culturen de goden van de oogst en de vruchtbaarheid vrouwen zijn geweest, van Isis in het oude Egypte tot de Romeinse godin Ceres. Het patriarchaat zorgde ervoor dat vrouwen in de eeuwen die volgden, geen professionele tuinvrouwen konden worden, maar dat weerhield hen er niet van om belangrijke taken in de tuin uit te voeren, zoals ongediertebestrijding, fruit plukken en onkruid wieden. Zelfs nu genieten we van tuinieren – handen in de grond, hoofd in de zon, wegzweten – en lijken we de instincten die we delen met onze hardwerkende voorouders nieuw leven in te blazen. We ervaren een heerlijk gevoel van levendigheid. Zoals fanatiek tuinvrouw en actrice Louise Erickson ooit zei: "Voor tuinieren is veel water nodig - het meeste in de vorm van transpiratie." Ja, we zweten om op een dag de vruchten te plukken, maar vaak is de grootste beloning het zweten zelf!

"Sweat and soul collide in the garden...
with growth as its result."
- Jo Brielyn