Own your spots with Rui Jun Luong, founder of Asian Raisins

Ontmoet Rui Jun Luong, multidisciplinair ontwerpster met een missie: inclusiviteit. Rui Jun beschrijft fotografie als “een manier om haar observaties vast te leggen en uit te drukken”. Ze groeide op in Nederland en zag weinig Aziatische mensen om haar heen. Nu onderzoekt ze thema’s als identiteit, diversiteit en inclusiviteit met haar werk. Als oprichtster van de ‘Asian Raisins’ Aziatisch racisme awareness community streeft ze naar de eliminatie van (onbewust) racisme en discriminatie. Alleen dan kan iedereen veilig en trots hun rechtmatige ‘spot’ in de samenleving opeisen!

Je zet je op verschillende manieren in tegen anti-Aziatisch racisme. Wat is het moment waarop jij besloot: hier moet ik voor vechten?

Eigenlijk wist ik vanaf jongs af aan al dat ik te maken had met racisme en discriminatie. Ik zette me hiertegen af en probeerde er wat van te zeggen, maar het werd structureel niet serieus genomen of gebagatelliseerd door instanties zoals bijvoorbeeld mijn school.

Tijdens mijn studie aan de kunstacademie begon ik met het onderzoeken van mijn familiegeschiedenis. Ik kreeg vanuit huis mee dat school erg belangrijk is, hier lag dan ook voornamelijk de focus op. Door middel van het ‘excuus’ dat het een project voor school was heb ik kunnen doorvragen over onderwerpen waar thuis niet echt over werd gesproken. Het was een soort taboe. Het verleden werd eigenlijk genegeerd alsof het niet bestaat en er werd alleen gekeken naar de toekomst. Vanuit mijn familiegeschiedenis keek ik terug op mijn eigen leven, op wat ik heb meegemaakt en hoe dat mij als persoon heeft gevormd. Zonder dat ik het besefte negeerde en bagatelliseerde ik mijn verleden ook, en hierdoor bleven trauma’s onverwerkt. Ik stond er niet bij stil; op een geven moment werden racisme en discriminatie normale onderdelen van mijn leven. Ik dacht bij mezelf: “Wat kan ik hier nou aan doen, hoe kan ik verandering brengen? Ik ben ook maar een persoon.” Het bracht me tot de realisatie dat het probleem veel groter is dan ikzelf.

Ik ben opgegroeid in een overwegend ‘witte’ omgeving. Deze omgeving eiste geduld; school na school, stage na stage, hoopte ik dat zaken zouden verbeteren. We worden allemaal een stukje ouder, en een stukje wijzer: normaal gesproken heelt de tijd, toch? Ik dacht dat het dan beter zou worden. Ik verwachtte dat iemand anders wel iets van verbetering zou brengen, of dat die verandering misschien vanzelf zou komen. Maar in de loop van de jaren gebeurde dat niet. Ik kreeg constant met dezelfde racistische situaties te maken. Het maakte niet uit wie het zei of waar ik me bevond, het achtervolgde me altijd. Ik was geduldig, maar het rekenen op anderen bracht louter teleurstellingen. Dit had als gevolg dat ik mijn verwachtingen van anderen helaas naar beneden heb moeten bijstellen. Ik realiseerde me dat verandering niet zomaar uit de lucht komt vallen. Je moet je daarvoor inzetten en zelf voor die verandering zorgen.

Waar vind je de kracht en inspiratie om je op deze manier uit te spreken en in te zetten tegen racisme?

Ik put mijn inspiratie uit mensen die op mij voorlopen in de strijd tegen racisme. Alle mensen die zich hard maken voor een inclusieve en gelijkwaardige samenleving voor iedereen inspireren mij. Samen zijn we sterker dan alleen! Ik lees boeken, bekijk films of series en luister podcasts om meer te leren en om mezelf te inspireren.

Wat voor effect heeft (onbewust) racisme op jouw zelfvertrouwen en op de manier waarop jij jezelf uitdrukt?

Ik verloor eigenlijk al mijn zelfvertrouwen door de dagelijkse confrontatie met de flauwekul dat ik hier eigenlijk ‘niet thuis hoor’. Toen ik jonger was, wilde ik het liefst ook blond haar, blauwe ogen en lang zijn, omdat ik dan niet te maken zou hebben met racisme. Het was voor mij heel moeilijk om mezelf te zijn, ondanks dat ik niets kon doen aan mijn identiteit en cultuur. Door het voortdurende racisme voelde ik me als minderwaardig en ‘niet goed genoeg’.

De black lives matter movement, #stopasianhate en steeds meer zichtbaarheid voor inheemse culturen. Welke rol speelt social media in de bewustwording over racisme?

Social media speelt een gigantische rol! We zijn nu natuurlijk heel erg afhankelijk van het internet. Door middel van social media is Asian Raisins ook geboren en gegroeid, inmiddels hebben we meer dan 88 vrijwilligers in het team en we groeien elke dag. Hiernaast is de Asian Raisins community actief op Discord (300+ mensen) en Facebook (bijna 4000 mensen). Er zijn nieuwe hechte vriendengroepen ontstaan omdat we allemaal met dezelfde dingen te maken krijgen, ondanks dat we ook allemaal verschillen. Samen weten we nu: we hebben een stem, en we gebruiken social media om deze te laten horen!

We zien op het nieuws schokkende beelden van hate crimes in Amerika tegen Asian-Americans. Zie jij een verschil in racisme in Nederland ten opzichte van andere landen?

Het verschil zit in de geschiedenis van de verschillende landen. Ondanks dat er ook veel internationale overlapping zit in de geschiedenis van racisme, heeft het zich op verschillende manieren ontwikkeld. Racisme kan veel verschillende vormen aannemen, daardoor wordt het niet overal erkend of überhaupt herkend als racisme. De basis waar racisme om draait is white supremacy, dat tot vandaag de dag in stand wordt gehouden door institutioneel racisme en etnisch profileren. De toeslagenaffaire is hier natuurlijk een afschuwelijk voorbeeld van.

Mishandelingen, opmerkingen, discriminatie; échte gelijkheid lijkt nog ver weg. Waar beginnen we? Welke stappen kan iedereen zelf nemen?

Begin met écht luisteren naar wat mensen te zeggen hebben. Door zelf de stap te nemen om belangrijke boeken te gaan lezen zoals: ‘Hallo witte mensen’ door Anousha Nzume of ‘Mijn ontelbare identiteiten’ door Sinan Çankaya. Door films en documentaires te gaan kijken zoals ‘13th’ en ‘Two Distant Strangers’. Door nieuwe inzichten te krijgen en te kijken vanuit een ander perspectief. Door de gesprekken aan te gaan met vrienden, familie, collega’s en kennissen. Door het beseffen van eigen privileges en door te leren zelf stappen te zetten om ook voor verandering te zorgen want, ik zei al, verandering komt niet vanzelf!

Kun je wat meer vertellen over (het ontstaan van) #iklachniet?

Naar aanleiding van het carnavalsnummer gemaakt door Radio DJ Lex Gaarthuis ‘Voorkomen is beter dan Chinezen’, hebben we in een petitie meer dan 60.000 handtekeningen tegen het lied verzameld. Daarna hebben we als Asian Raisins samen met vele andere belangenorganisaties zoals verschillende anti-discriminatie bureaus een artikel 12 procedure gestart.

Voor bewustwording, en om dit soort racistische producties in de toekomst te voorkomen, hebben we de campagne ‘Het is maar een grapje maar #iklachniet’ gestart. Met als eerste onderdeel de ‘illustratie-campagne’ waarvoor verschillende illustratoren en designers van Oost en Zuidoost Aziatische afkomst allerlei beelden hebben gecreëerd over hun eigen ervaringen of een ervaring van een ander. Het tweede onderdeel is eind Januari 2021 gestart, een fotocampagne om hun menselijkheid te laten zien; het gebeurt namelijk nog steeds dat mensen van verschillende etniciteit worden ge-dehumaniseerd en als stereotype of karikatuur wordt afgetekend. Oost- en Zuidoost Aziaten zijn ook mensen, geen objecten.

Wat wil je zeggen tegen iemand die zich (ten gevolge van racisme) schaamt voor zijn/haar Oost of Zuidoost Aziatische uiterlijk?

Wees trots op jezelf, je uiterlijk, roots, cultuur en je identiteit! Je mag hier zijn en je bent goed genoeg. Je kunt worden wie je bent en je dromen waarmaken. Er is plek voor jou en deze plek moet je claimen! Je bent welkom als mede-Raisin bij de Asian Raisins community.

Volg Rui Jun op Instagram om op de hoogte te blijven van haar inclusiviteits-missie.