'Is Lee Miller een man of een vrouw?' Lee moest grinniken als ze die vraag hoorde. Geboren als Elizabeth Miller, was 'Lee' niet alleen een bijnaam; het was de naam die ze met zorg had gekozen toen ze zich als professionele fotograaf vestigde, in de hoop potentiële (seksistische) klanten te verwarren met haar geslacht. Lee is geen onbekende in vermomming en zei ooit over haar dagen als Vogue-model: "Ik zag eruit als een engel, maar vanbinnen was ik een duivel". Ja, haar schoonheid was een zegen, en ze gebruikte zeker haar prachtige uiterlijk om te krijgen wat ze wilde: seks, geld, kennis, de kans om te reizen. Maar die blikken konden ook in de weg zitten, mensen verblinden tot het punt waarop ze de serieuze artiest achter die weelderige lippen en perfecte jukbeenderen niet konden zien. Soms voelde Lee zich daardoor een onvrijwillige illusionist.

Gelukkig kon ze de leiding nemen door haar werk als surrealistische fotograaf. Met behulp van betoverende optische illusies vervaagde Lee het onderscheid tussen het echte en het ingebeelde, tussen haar binnen- en buitenwereld. Tot mijn persoonlijke favorieten behoren haar 'solarisatie'-afbeeldingen, gemaakt door afdrukken voortijdig aan licht bloot te stellen (een proces dat werd ontdekt door een 'gelukkig ongeluk': in paniek toen een muis over Lee's voet in de donkere kamer liep, deed ze het licht aan in het midden van afdrukken). Door de buitenaardse gloed die van de lichamen op die foto's afstraalt lijkt het alsof ze in de lucht zweven, wat bewijst dat Lee een meester in illusie was toen ze haar magie op haar eigen voorwaarden uitwerkte.